Saturday, July 31, 2010

എന്‍റെ നഷ്ടങ്ങള്‍....!!!

"ഇവിടെ നല്ല മഴയാണ്.... തകര്‍ത്തു പെയ്യാണ്...നല്ല ഇടിയും മിന്നലോടും കൂടിയ മഴ.....";

നാട്ടിലേക്ക് ഫോണ്‍ വിളിച്ചപ്പോള്‍
ഉമ്മ പറഞ്ഞതാണ്‌, ഒരു നിമിഷം അവരുടെ ഭാഗ്യവും എന്‍റെ നിര്‍ഭാഗ്യവും ഞാനോര്‍ത്തുപോയി.
മഴ, എന്നും എപ്പോഴും എല്ലാരേയും കൊതിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള മഴ, സങ്കടം
വരുമ്പോള്‍ കൂടെ കരഞ്ഞും സന്തോഷം വരുമ്പോള്‍ കൂടെ ചിരിച്ചും ഈ
കഴിഞ്ഞ 23 വര്‍ഷങ്ങള്‍ എന്‍റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന മഴ... ആ മഴയെ ഇന്ന് ഞാന്‍ ഒരുപാട് മിസ്സ്‌ ചെയ്യുന്നു...ഒരുപാട്...

പ്രവാസികള്‍ക്ക് എന്ത് മഴ... ഓണക്കാലത്ത് മാവേലി വരുന്ന പോലെ വര്‍ഷത്തില്‍ ഒരിക്കലോ, 2 തവണയോ കാണാന്‍ പറ്റുന്ന ഒന്ന്...


ഇന്നലെ വെള്ളി, weekend .. ഇങ്ങു മസ്ക്കറ്റിലെ റൂമില്‍ ഇരുന്നു വെറുതെ എന്‍റെ നഷ്ടങ്ങളെ പറ്റി ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു....

തുള്ളി മുറിയാത്ത മഴ പെയ്യുന്നു...കയ്യില്‍ ആവി പറക്കുന്ന ഒരു കപ്പ്‌
കാപ്പി പതുക്കെ കുടിച്ച് വീടിന്റെ മുന്‍വശത്ത് ഇരുന്നു ദേഹത്ത് വന്നു
വീഴുന്ന മഴത്തുള്ളികളെ താലോലിച്ച് കാറ്റില്‍ വല്ലാതെ ആടുന്ന മരങ്ങളെ നോക്കി
ഇരുന്ന ആ ബാല്യത്തിന്റെയും കൌമാരത്തിന്റെയും ഒക്കെ വില ഇപ്പൊ ശരിക്ക്
മനസ്സിലാകുന്നു....
മഴ എന്നും നമ്മെ കൊതിപ്പിക്കുന്നു...എത്ര പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഉണ്ടായാലും
ബുദ്ധിമുട്ടുകള്‍ ഉണ്ടായാലും അത് നമ്മെ തണുപ്പിക്കുന്നു....എല്ലാരും മഴയെ
ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു....

യാന്ത്രികമായ പ്രവാസജീവിതത്തില്‍, ഓര്‍മയിലുള്ള , പ്രതീക്ഷയുടെ കാറ്റും മഴത്തുള്ളികളും മാത്രം എനിക്ക് കൂട്ട്....
"A walk with Subaida " എന്ന TV പ്രോഗ്രാം കണ്ണൂരിലെ location കാണിച്ചപ്പോള്‍ കൊടുവള്ളിയിലെ കണ്ടല്‍ കാടിനു സമീപത്തൂടെ പാസ്‌
ചെയ്ത് പോകുന്ന ട്രെയിന്‍ കാണിച്ചു...ഞാന്‍ ഒരുപാട് തവണ കടന്നു പോയ
റെയില്‍വേ ബ്രിഡ്ജ്... ഈ പ്രവാസജീവിതത്തില്‍ ഞാന്‍ ട്രെയിനിനെയും ഒരുപാട്
മിസ്സ്‌ ചെയ്യുന്നു.... നാട്ടിലെ ട്രെയിന്‍ യാത്ര ഒരുപാട് ഇഷ്ടമുള്ള
ആളായിരുന്നു ഞാന്‍... കോളേജില്‍ പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് പലതവണ ഉണ്ടായിരുന്ന ആ 8
മണിക്കൂര്‍ ട്രെയിന്‍ യാത്ര ഞങ്ങള്‍ വല്ലാതെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു ....
ഇന്നത്തെ എന്‍റെ സുന്ദരമായ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ വരാറുള്ള മറ്റൊരു
അതിഥി....ട്രെയിന്‍....

എല്ലാരും പറയാറുള്ള പോലെ ഗള്‍ഫ്‌ ജീവിതത്തില്‍ നഷ്ടങ്ങള്‍ മാത്രം.... ജീവിതത്തിന്‍റെ ഏറ്റവും സുന്ദരമായ മുഹൂര്‍ത്തങ്ങളുടെ നഷ്ടങ്ങള്‍
മാത്രം...ഇനി ഇതാ നഷ്ടപ്പെടാന്‍ തയ്യാറായി വരുന്നു.... ഓണം,
പെരുന്നാള്‍, ക്രിസ്തുമസ് .... അങ്ങനെ അങ്ങനെ പോകുന്നു....

എന്തിനു വേണ്ടി, ആര്‍ക്കു വേണ്ടി, എന്തുണ്ടാക്കാന്‍ വേണ്ടി....
ഒരിക്കലും ഒരു പ്രവാസിക്കും ഉത്തരം പറയാന്‍ കഴിയാത്ത ചോദ്യമാണെങ്കിലും
ഞാനും ചോദിക്കുന്നു...

എന്തിനു വേണ്ടി ഈ നഷ്ടങ്ങള്‍.....????

Wednesday, July 28, 2010

ചില കാസറഗോടന്‍ ഭാഷാ വിശേഷങ്ങള്‍.......


കേരളത്തിന്റെ വടക്കേ അറ്റത്തുള്ള ജില്ലയാണല്ലോ  കാസറഗോഡ് .മറ്റു ജില്ലകളില്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഭാഷകളില്‍ നിന്നും കാസറഗോഡ് ഭാഷ വളരെ വ്യത്യസ്തമാണ്...സപ്ത ഭാഷാ സംഗമ ഭൂമിയായ കാസറഗോഡ് ഭാഷയില്‍ മറ്റു ഭാഷകളായ കന്നഡ,കൊങ്കണി,തുളു,ഉര്‍ദു,ഹിന്ദി,തമിഴ് തുടങ്ങിയവ  വല്ലാതെ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിട്ടുണ്ട്...

ഒരു കാസറഗോഡ്  സംഭാഷണം...

ബസ് കണ്ടക്ടര്‍:  ബേം കീ...ബേം കീ ..(ഒറിജിനല്‍:പെട്ടെന്ന് ഇറങ്ങു..പെട്ടെന്ന് ഇറങ്ങു. )
യാത്രക്കാരന്‍: കീയ...കീയ..(ഇറങ്ങാം..ഇറങ്ങാം..)



എങ്ങനെയുണ്ട്..?വല്ലതും മനസ്സിലായോ????മറുനാട്ടുകാര്‍ക്ക്  ഇത് കേട്ടാല്‍ വല്ലതും മനസ്സിലാവുമോ..?

ഇത് പോലെ ഒരുപാട് വാക്കുകള്‍ കാസറഗോഡ്  ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്...ചില  വാക്കുകളെ പരിചയപ്പെടുത്തട്ടെ...

അംബര്പ്പ് = ധ്രൃതി
അല്ചെ = ചതി
ആലെ=തൊഴുത്ത്
ആരി=ആര്
ആട = അവിടെ
ആക്കുന്നത് = ചെയ്യുന്നത്
ഇച്ച = ചേട്ടന്
ഇഞ്ഞ =മൂത്ത സ്ത്രീ, ചേട്ടത്തി, ചേച്ചി ( ചേട്ടത്തിയമ്മ)
ഇഞ്ജാലെ = ഊഞ്ഞാല്‍
ഈട = ഇവിടെ
ഈന്ത് = ഈന്തപ്പന
എരുത് =കാള
എന്നിന്റെ =എന്താണ്
എണക്ക് = എനിക്ക്
ഏടെ = എവിടെ
ഒലക്കെ =ഉലക്ക
ഒരമേസം = രോമം
ഒല്‍ച്ചെ, പാറാട്ടം = ഉഷാറ്
ഒള്ളെ = നീര്ക്കോലി
ഓന് = അവന്
ഓന്റെ = അവന്റെ
ഓള് = അവള്
ഓളെ = അവളുടെ
ഓന്റെ ഓള്= അവന്റെ ഭാര്യ
ഓറ് =അവര്(അദ്ദേഹം),അയാള്
കടയങ്കല്ല്.= അരകല്ല്
കലമ്പ് = വഴക്കു
കണ്ടം= വയല്, കഷ്ണം
കരെക്കരെ= വിരഹ ദു:ഖം
കണ്ടിന് = കണ്ടിരുന്നു
കണ്ടിനാ? = കണ്ടുവോ?
കട്ച്ചി = കിടാവ്
കയില് =തവ
കടു= കടുക്
കരു‍പ്പക്കാരിത്തി = ഗര്ഭിണി
കാറുക= ഛര്ദ്ദിക്കുക
കാലി = ആടു മേട്
കാളത്തെ= അതിരാവിലെ(പുലര്‍ച്ച)
കിടാവ് = ചെറിയ കുട്ടി
കീഞ്ഞു = ഇറങ്ങി
കീയ്യുക = ഇറങ്ങുക
കുച്ചില് = അടുക്കള
കുഞ്ഞി = കുട്ടി
കുള്ത്ത കഞ്ഞി = പഴങ്കഞ്ഞി
കൂറ= പാറ്റ
കെണിയുക = കുടുങ്ങുക
കൈക്കോട്ട് = മണ്‍ വെട്ടി
കൊയക്ക = കോവക്ക
കൊത്തമ്പാരി = മല്ലി
കൊണ്ടെ = ഇടങ്ങഴി
കൊത്തുക = വെട്ടുക
കൊട്ടെ = കശുവണ്ടി
കൊട്ടില് = പൂമുഖം
കോസ്സ് കണ്ണ് = കോങ്കണ്ണ്
കോസുക്കണ്ണന് = കോങ്കണ്ണന്
കൊസ്രാക്കൊള്ളീ = കുരുത്തക്കേട്
കോയി = കോഴി
ചട്ട്വം=ചട്ടുകം
ചങ്ങായി = സുഹൃത്ത്
ചാടുക= കളയുക
ചങ്ക് = കഴുത്ത്
ചിമ്മിണിക്കൂട് = മണ്ണെണ്ണ വിളക്ക്
ചിമ്മിണിന്‍റെ ബെളി = മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിന്‍റെ വെളിച്ചം
ചിമ്മിണെണ്ണ= മണ്ണെണ്ണ
ചെറന്ബ്, ഒപ്പിടി = കുറച്ച്
ചെല്ത്ത് = പഴഞ്ചൊല്ല്
ചെരങ= മത്തന്
ചെംചം = സ്പൂണ്
ചേറ്ട്ടെ =തേരട്ട
ജാഗെ = സ്ഥലം
ജാതി = തേക്ക്
തംബിക്കുക= സമ്മതിക്കുക
തള = തളപ്പ്
തയ്ക്കുക = അടിക്കുക
തച്ചു = അടിച്ചു
തടുപ്പെ = മുറം
തണ്ണി = വെള്ളം
തണ്ണി തൂയി = വെള്ളം മറിഞ്ഞു
തല്ലാക്കുക = അടിയുണ്ടാക്കുക
തുള്ളുക =ചാടുക
തൂയി = മറിഞ്ഞു
തൂയി, തൂസി = സൂചി
തൊണ്ടന് = കിഴവന്
തൊണ്ടി = കിഴവി
ദാരപീരെ = നരമ്പന്
ദൂര്‍ = കുറ്റം
ദീപിലെചക്ക = ശീമച്ചക്ക
ദംബ = പാത്തി
നട്ടി = ക്രഷി
നായി = നായ
നേങ്കല്‍ = കലപ്പ, നുകം
നൊമ്പലം = വേദന
നുള്ളുക = പിച്ചുക
പള്ള = വയറിന്റെ വശം, ഇടുപ്പ്
പള്ള നൊംബലം = ഇടുപ്പ് വേദന
പള്ളക്ക് = അടുത്ത്
പട്ളക്കായി= പടവലങ്ങ
പയക്കം = സംസാരം, ശകാരം
പാള = കവുങിന് പോള
പാഞ്ഞിനി = ഓടി
പാങ്ങ് = നല്ലത്, സൌന്ദര്യം
പാനി, കടയം = കുടം
പാഞ്ഞു = ഓടി
പീടിയ = കട
പൂള് = കഷണം
പേറ് = പ്രസവം
പൈക്ക്ന്ന് = വിശക്കുന്നൂ
പൈ, പയ്യു = പശു
പൊറത്ത് പോക്ക് = വയറിളക്കം
പൊയത്തം = മന്‍ടത്തരം
പോന്നത്= പോകുന്നത്
പൊണ്ടം =ഇളനീര്‍
പൊര = വീട്
പോയിന് = പോയിരുന്നു
പോള = ഒരു തരം ദോശ
ബന്നാ = വന്നോ
ബപ്പങ്ങായി = പപ്പായ
ബരീങ = വഴുതിനങ
ബണ്ടി = വണ്ടി
ബണ്ണാന് =ചിലന്തി
ബായ = വാഴ
ബായി = വായ്
ബാദല് = വവ്വാല്
ബിസ്യം = സംസാരം
ബെര്ന്നത്= വരുന്നത്
ബെറ് = വിറക്
ബെറ് കൊത്തുക = വിറക് പൂളുക
ബെരളു തേച്ചും മുറിഞ്ഞിന് = വിരല് മൊത്തം മുറിഞ്ഞു
ബെള്ളമാനം = അതി രാവിലെ
ബെഡക്ക്, പൊട്ട് = ചീത്ത
ബെള്ളെക്കെട്ടന്, കെട്ടെളേപ്പന് =ശംഖുവരയന്
ബീയും = വീഴും
ബെല്യപ്പ= മുത്തച്ഛന്
ബെലീമ്മ =മുത്തശ്ശി
ബെയില് = വെയില്
ബേം = വേഗം
ബേജാറ്= വിഷമം
മണ്ഡലി = അണലി
മങ്ങലം = കല്യാണം
മഞ്ഞത്തണ്ണി = മുളകിട്ട കറി
മാച്ചി = ചൂല്
മുഡുഡ്പ്പ് = സന്ധ്യ മയങ്ങ്ങ്ങുന്ന നേരം
മൂട് = മുഖം, പാത്രത്തിന്റെ അടപ്പ്
മൂത്ത =അച്ഛന്റെ ചേട്ടന്,അമ്മയുടെ ചേച്ചിയുടെ ഭര്ത്താവ്
മോന്തി = സന്ധ്യ
മോന്തിക്ക്, ബൈട്ട് = സന്ധ്യാ നേരം
മേടുക, മേട്ടം = കിഴുക്കുക, കിഴുക്ക്
മേങ്ങുക = വാങ്ങുക
മൊള്=മുളക്
മോന്തി = സന്ധ്യ
മോട്ടന് = മുടന്തന്
മൌ = മഴു
മൌത്തിരി = മെഴുക് തിരി
മൂരുക = കൊയ്യുക
മൂറ്ച്ച = കൊയ്ത്ത്
മൂറ്ച്ചെ = സാമറ്ത്ഥ്യം, കഴിവ്
ലാവ് = രാത്രി
സുദ്ദി = വിവരം
റാവുക്കെ = തട്ടം

ഇനിയും ഒരുപാട് വാക്കുകളുണ്ട്..ഇപ്പൊ ഇത് മതി......അപ്പോള്‍ ഇനി ധൈര്യമായി നിങ്ങളുടെ കാസറഗോടന്‍ സുഹൃത്തുക്കളോട് സംസാരിച്ചോളൂ...

Wednesday, July 21, 2010

രൂപയും എപികും പിന്നെ കുറെ വിവാദങ്ങളും ...



രൂപയുടെ ഫോണ്ട് നാല് കാസറഗോഡ് പയ്യന്‍സ് ചേര്‍ന്ന് ഉണ്ടാക്കി എന്നത്  മാധ്യമങ്ങളില്‍ വലിയ വാര്‍ത്തയായി കൊടുത്തതിനെതിരെ ബ്ലോഗുഗളില്‍ കൂടി  ചിലര്‍ നടത്തുന്ന പ്രതികരണമാണ് ഈ പോസ്ടിടാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചത്..
രൂപയുടെ ഫോണ്ട് വെറും ഫോണ്ട് മാത്രമാണെന്നും അത് യൂണികോഡില്‍ ഉണ്ടാക്കാന്‍ ആ പയ്യന്മാര്‍ക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല  എന്നും..അതിനെ ആദ്യ പേജു വാര്‍ത്തയായി കൊടുക്കാന്‍ മാത്രം പ്രാധാന്യം ഇല്ല  എന്നെല്ലാം പറയുന്നത് ശുദ്ധ മണ്ടത്തരം  അല്ലെ....അസൂയ...അസൂയ...വെറും അസൂയ...ഇതല്ലാതെ ഈ മണ്ടന്മാരെക്കുരിച് എന്ത് പറയാന്‍ ...
ഹേ സാറന്മാരെ...ഞങ്ങള്‍ക്കറിയാം ഇതൊരു സ്ഥിരം സെറ്റപ്പ് അല്ല എന്ന്..പക്ഷെ 24 മണിക്കൂറിനുള്ളില്‍ ഫോണ്ട് തയ്യാറാക്കുകയും അത് വേണ്ടത് പോലെ മാര്‍ക്കറ്റ്‌ ചെയ്യുകയും ചെയ്ത കാസറഗോഡ് പയ്യന്മാരെ അനുമോദിച്ചേ പറ്റു...അതിനു വെറുതെ മാധ്യമങ്ങളെ   തെറി വിളിച്ചു നടന്നിട്ട് കാര്യമില്ല...പോയി അത് പോലെ വല്ലതും ചെയ്യാന്‍ കഴിയുമോ എന്ന് നോക്ക്...അല്ലെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ പറയുന്ന യൂണികോഡ് സംവിധാനത്തില്‍ പറ്റുമെങ്കില്‍ ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ടുവാ...മാധ്യമങ്ങള്‍ നിങ്ങളെയും പ്രശംസിക്കും....നിങ്ങള്‍ക്കും വല്ല്യ ആളായി നടക്കാം....
തനിക്കൊപ്പം അറിവില്ലാത്തവനും, തനിക്കു കഴിയാതിരുന്ന അല്ലെങ്കില്‍ താന്‍ ചിന്തിച്ചു കൂടി ഇല്ലാത്ത കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്ത് ലവന്‍ പൊതുജന ശ്രദ്ധ നേടുമ്പോള്‍ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് വീണ്ടും വീണ്ടു തികട്ടി നില്‍ക്കുന്ന സ്വന്തം അറിവ് ചവച്ച് തുപ്പുകയല്ല വേണ്ടതു...
പിന്നെ എപിക് ബ്രൌസറിന്റെ കാര്യം..ഞാന്‍ ഈ പോസ്റ്റ്‌ മലയാളത്തില്‍ എഴുതിയത് തന്നെ എപിക് ബ്രൌസര്‍ ഉപയോഗിച്ചാണ്...ഗൂഗിള്‍ ഉപയോഗിച്ച് പറ്റാത്തത് കൊണ്ടൊന്നുമല്ല...ഒരു പാട് പ്രാദേശിക ഭാഷകളുള്ള ഇന്ത്യാ  മഹാരാജ്യത്ത് അവര്‍ക്കിഷ്ടമുള്ള ഭാഷ,ഇഷ്ടമുള്ള സമയത്ത് ഉപയോഗിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന രീതിയില്‍ ഒരു ബ്രൌസര്‍ ഉണ്ടാക്കിയവരെ കുറിച്ചു  മാധ്യമങ്ങള്‍ മൗനം   പാലിക്കണം എന്നാണോ  നിങ്ങള്‍ പറയുന്നത് ?... എപിക് ബ്രൌസര്‍ ഉപയോഗിച്ച ആര്‍ക്കും അതിന്റെ ഗുണങ്ങള്‍ മനസ്സിലാവും..
എപിക് ബ്രൌസര്‍ മോസിലയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണു പുറത്തിറക്കിയതെന്നും, രൂപയുടെ ഫോണ്ട് യുനികോഡ് സിസ്റ്റത്തില്‍ ഉള്ളതല്ലെന്നും അതു പുറത്തിറക്കിയവര്‍ തന്നെ വെളിപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്..അതു കോപ്പാണ് പൊതു ജനം അതുപയോഗിക്കേണ്ട ഞാന്‍ ഒണ്ടാക്കാന്‍ പോകുന്ന വന്‍ സംഭവം കൊണ്ടു പണ്ടാരമടക്കണം എന്ന ചിലരുടെ  വാദം അംഗീകരിക്കാന്‍ കഴിയുന്നതല്ല....
നിങ്ങള്‍ പറയുന്നത് പോലെ രൂപയുടെ ഫോണ്ട് യൂണികോഡില്‍  ഉണ്ടാക്കി അത് കീബോര്‍ഡില്‍ വരുന്നതും കാത്തു നില്‍ക്കുന്നത് ഏതോ ഒരു സിനിമയില്‍ ആരോ പറഞ്ഞത് പോലെ കോഴിക്ക് മുല വരുന്നതും കാത്തു നില്‍ക്കുനത് പോലെയാവില്ലേ...... അത് വരെ ഉപയോഗിക്കാന്‍ ഒരു താല്‍കാലിക സംവിധാനം ഉണ്ടാക്കിയവര്‍ ജീവിച്ചു പൊയ്ക്കോട്ടേ...അവരെ അപമാനിക്കരുത്...






Sunday, July 18, 2010

ഒരു വാക്ക് മിണ്ടാതെ....

 അന്നൊരു ബുധനാഴ്ചയായിരുന്നു,ഉച്ച തിരിഞ്ഞ സമയം ...ഗള്‍ഫില്‍ എല്ലാരും പറയുന്ന weekend , അതുകൊണ്ട് തന്നെ അന്ന് ഓഫീസില്‍ ജോലി കുറവായിരുന്നു, സാധാരണ തിരക്കൊഴിഞ്ഞ സമയങ്ങളില്‍ ചെയ്യാറുള്ളത് പോലെ തന്നെ ബ്ലോഗ്‌ sites തിരഞ്ഞു നെറ്റില്‍ നോക്കിയിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് ഒരു ബ്ലോഗില്‍ നഷ്ടപ്പെട്ട പ്രണയത്തിന്‍റെ ഒരു കവിത കണ്ടത്, ഒരു നിമിഷം, കാലചക്രം എന്‍റെ മനസ്സില്‍ 10 വര്‍ഷത്തോളം പുറകോട്ട് തിരിഞ്ഞു.
       അന്ന് 1999 ലെ  ജൂണ്‍ മാസം ആദ്യം , എല്ലാ കുട്ടികളെയും പോലെ ഞാനും സ്കൂളില്‍ പോവാന്‍ തയ്യാറാവുകയാണ്‌ . ഇത്തവണ എനിക്ക് ഒരു പ്രത്യേകത ഉണ്ട്, എന്റെ ഉപ്പാന്റെ നിര്‍ബന്ധം കൊണ്ട് ഞാന്‍ ആദ്യമായി tution ക്ലാസിനു പോണം, ഇംഗ്ലീഷ് നു മാത്രം ( അതിനു മാത്രമാണ് ഞാന്‍ വീക്ക് എന്ന് ഉപ്പാക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ടാവുമോ  എന്തോ ). അങ്ങനെ ഒട്ടും താല്‍പര്യമില്ലാതെ ഞാന്‍ അങ്ങോട്ട് പോയി. തമ്പി മാഷിനെ  എനിക്കറിയാം എന്റെ സ്കൂളിലെ തന്നെ മാഷ് ആണ്. ആകെ 15 കുട്ടികള്‍   ( ഇംഗ്ലീഷ് വീക്ക് ആയ കുട്ടികള്‍), പരിചയമുള്ള മുഖം ഞാന്‍ പരതി,ഇല്ല,ആരുമില്ല, ആ തിരച്ചിലിനിടയില്‍ എന്റെ കുഞ്ഞി കണ്ണുകള്‍ രണ്ട്  ഉണ്ട കണ്ണുകളില്‍ ഉടക്കി..അവളാണ് ഈ കഥയിലെ നായിക..പേര് മീര..
   
ക്ഷമിക്കണം, എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്താന്‍ മറന്നു, ഞാന്‍ ഷാന്‍, മസ്കറ്റില്‍  സിവില്‍ എഞ്ചിനീയര്‍  ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നു... കഥയിലേക്ക്‌ വരാം...അങ്ങനെ അത് വരെ ഞാന്‍ കേട്ടിട്ട് മാത്രമുള്ള ആ സ്ഥിരം പല്ലവി, " Love @ First sight "..എനിക്കവളോട് അത് തന്നെ തോന്നി. അതിന്റെ കാരണം ഇപ്പഴും എനിക്കറിയില്ല. എന്റെ ഇഷ്ടം എന്റെ മനസ്സില്‍ തന്നെ കിടന്നു, ആരും അറിഞ്ഞില്ല, അറിയിക്കാന്‍ തോന്നിയില്ല. ആ ഒന്‍പതാം ക്ലാസ്സിന്റെ  അവസാനം വരെ ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല.

       അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം എന്തോ കാരണം കൊണ്ട്  എനിക്ക് ട്യൂഷന് പോകാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.. അതിന്റെ പിറ്റേ ദിവസം ഞാന്‍ ചെല്ലുമ്പോള്‍ അവളുടെ ഒരു കൂട്ടുകാരി (
എന്റെയും) എന്നോട് എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നു, ആരാണ് എന്റെ മനസ്സില്‍ മാത്രമുള്ള ഈ സംഭവം അവളോട് പറഞ്ഞത്  എന്ന് ഇപ്പഴും എനിക്കറിയില്ല. ...എന്റെ ഇഷ്ടം അവള്‍ അറിഞ്ഞെന്നും അവള്‍ വല്ലാതെ ദേഷ്യത്തിലാണ് എന്നെല്ലാം ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു. അവളെ എനിക്ക് കിട്ടില്ല എന്നറിയാമെങ്കിലും എന്റെ ഇഷ്ടം അതുപോലെതന്നെ നിലനിന്നു..
       അങ്ങനെ പത്താം ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങി, കഴിഞ്ഞതൊക്കെ കഴിഞ്ഞു, എല്ലാരും SSLC യുടെ തിരക്കില്‍, ട്യൂഷന്‍  അപ്പോഴുമുണ്ട്, പക്ഷെ ഞങ്ങള്‍ രണ്ടാളും 2 ബാച്ചില്‍  ആണെന്ന് മാത്രം,(ഇതിനിടയില്‍ പറയാന്‍ മറന്നു,എന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് മെച്ചപ്പെട്ടു, ഞാന്‍ ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന subject ആയി ഇംഗ്ലീഷ് മാറി. ഇംഗ്ലീഷ് നോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ട് ഞാന്‍ വേറെ subject ഒന്നും പഠിക്കുന്നില്ല  എന്ന complaint വരെ വന്നു, അതിനു മുഴുവന്‍ ക്രെഡിറ്റ്‌ ഉം ഞാന്‍ എന്റെ സാറിനു കൊടുക്കുന്നു )
 
       അതിനിടയിലാണ് എന്റെ സ്കൂളില്‍ ഒരു ജില്ലാ  മേള നടക്കുന്നത്, എന്ത് കണ്ടിട്ടാണെന്ന് അറിയില്ല, teachers എനിക്കും തന്നു ഒരു ഐറ്റം. ഞാന്‍ അങ്ങനെ അന്തം വിട്ടങ്ങനെ നില്‍ക്കുമ്പോഴാണ് മറ്റു സ്കൂളിലെ കുട്ടികള്‍ വരുന്ന കൂട്ടത്തില്‍  ഇവളെയും കൂട്ടുകാരികളെയും  കണ്ടത്, ഞാന്‍ മൈന്‍ഡ് ചെയ്തില്ല, ഞാന്‍ ആരാ മോന്‍...!!! ; അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞു പിറ്റേ ദിവസം ആ കൂട്ടുകാരിയെ കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ എന്താണ് മൈന്‍ഡ് ചെയ്യാഞ്ഞത് എന്ന ചോദ്യം, കൂടെ  അവള്‍ക്ക്  അത് സങ്കടമായി  എന്നും. പടച്ചോനെ!!! പണി പാളിയോ എന്നൊരു സംശയം, പക്ഷെ എന്റെ മനസ് സന്തോഷിച്ചു, ഒരുപാട്...ഒരുപാട്, പ്രത്യേകിച്ച് ബുദ്ധിമുട്ടുകള്‍ ഒന്നുമില്ലാതെ അത് നടന്നു... അങ്ങനെ അന്ന് ഞങ്ങള്‍ പരസ്പരം ഇഷ്ടത്തിലായി. കൃത്യമായി പറഞ്ഞാല്‍ 2000 ഓഗസ്റ്റ്‌ 18  നു വൈകിട്ട് 4 . 45 ന്.

        അവളെന്റെ സ്കൂളില്‍ അല്ലാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ ഈ പത്താം ക്ലാസ്സ്‌ തീരുന്നത് വരെ ഈ കഥയില്‍ പറയത്തക്ക രംഗങ്ങള്‍ ഒന്നുമില്ല.. അങ്ങനെ SSLC exams കഴിഞ്ഞു ഒരു തവണ കണ്ട് ഞങ്ങള്‍  പിരിഞ്ഞു    ( ഒരു കാര്യം പ്രത്യേകം ഓര്‍ക്കണം, മൊബൈല്‍ ഫോണ്‍ പ്രചാരത്തില്‍ എത്താത്ത കാലമാണ്, ഇനി കാണുമോ എന്ന് ഉറപ്പിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ, എന്നാലും ശുഭ പ്രതീക്ഷയോടെ ഞങ്ങള്‍ പിരിഞ്ഞു)
 
         exams കഴിഞ്ഞു, vecation , result എല്ലാം മുറ പോലെ വന്നു ഇനി +1 അഡ്മിഷന്‍ , ഏറ്റവും നല്ല സ്കൂള്‍ തന്നെ കിട്ടണം (അന്ന് എന്റെ  നാട്ടില്‍ ഏറ്റവും നല്ല +2 സ്കൂള്‍ എന്റെ സ്കൂള്‍ തന്നെ ആയിരുന്നു, പക്ഷെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല, മാര്‍ക്ക്‌ മാത്രമാണ് നോക്കുന്നത്, എന്തിനു എന്റെ  ഉപ്പ അതെ സ്കൂളില്‍ ടീച്ചര്‍ ആയിട്ടുപോലും കാര്യമില്ല, പോരാത്തതിനു അന്യ ജില്ലയില്‍ നിന്ന് വരെ കുട്ടികള്‍ വരുന്നുണ്ട്)
        അങ്ങനെ 2001 ജൂണ്‍ 29 ...ഏതായാലും waiting ലിസ്റ്റില്‍ 134 ലാമന്‍     ആയി ഞാന്‍ സ്കൂളിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്നു നടന്നു, അപ്പോള്‍ അതാ അവള്‍ എന്റെ  മുന്നിലേക്ക്, ഒറ്റക്കല്ല, കൂടെ അച്ഛനും അമ്മയും , Best !!!. ആദ്യം ഒന്ന് പിടച്ചെങ്കിലും ഞാന്‍ പിടിച്ചു  നിന്നു. അന്ന് ഞാന്‍ ആദ്യം സ്കൂളിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്നപ്പോ കണ്ടത് അവളെ , പടച്ചോന്‍ ഞങ്ങടെ കൂടെ ഉണ്ടെന്നു ആദ്യം തോന്നിച്ച  നിമിഷം.... അമ്മ സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി

    " ഷാന്‍  അല്ലെ അറിയാം, ഇവള്‍ക്ക് waiting   ലിസ്റ്റില്‍ 8 ഉണ്ട്. എന്നാലും കിട്ടുമെന്ന് വലല്യ പ്രതീക്ഷയൊന്നും  ഇല്ല, ഇനി ഇവിടെ കിട്ടിയില്ലേല്‍ GBHSS ല്‍ നോക്കണം ", ഞാന്‍ ഉള്ളില്‍ ആര്‍മാദിച്ചു ചിരിച്ചു,അവളും ചിരിച്ചു കാണും. കാരണം എന്‍റെ second option GBHSS ആണല്ലോ.... dinga dinga ...

       അങ്ങനെ interview നടന്നു, അവള്‍ക്കും കിട്ടി, എനിക്കും കിട്ടി. എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ ഞാന്‍ ഇത്രയും സന്തോഷിച്ച ദിവസമുണ്ടയിടുണ്ടാവില്ല.. ഇനി കാണുമോ എന്നുറപ്പില്ലാതെ പിരിഞ്ഞ ഞങ്ങള്‍ ഒരേ സ്കൂളില്‍...എനിക്ക് വയ്യ...!!!

      ജൂലൈ 4 നാണ് ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങുന്നത്.. ആ 4 ദിവസങ്ങള്‍ക്ക് ഒരുപാട് ദൈര്‍ഘ്യം കൂടിയത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി... അങ്ങനെ ആ ദിവസം ഞാന്‍ സ്കൂളില്‍ എത്തി, പതിവ് പോലെ വൈകി..ക്ലാസ്സില്‍ ആദ്യം കയറി നോക്കിയത് അവളെ, കാണാനില്ല, പിന്നീട് മനസിലായി അവള്‍ എന്റെ  ക്ലാസ്സില്‍ അല്ല...

     അങ്ങനെ +1 A ക്ലാസ്സില്‍ ഞാനും +1 C ക്ലാസ്സില്‍ അവളും.. ദിവസങ്ങള്‍ പോയികൊണ്ടിരുന്നു, 2 ക്ലാസ്സുകളില്‍ ആയത്  കൊണ്ടോ അവള്‍ക്ക് എന്നെ ചെറുതായിട്ട്  പേടിയുള്ളത് കൊണ്ടോ ആ ഒരു വര്‍ഷം ഞങ്ങള്‍ സംസാരിച്ചത് തന്നെ വളരെ കുറവായിരുന്നു...( പിന്നീട് +2  എത്തിയപ്പോ അന്ന് വേസ്റ്റ് ആക്കി കളഞ്ഞ ദിവസങ്ങള്‍ ഓര്‍ത്തു നഷ്ടബോധം തോന്നിയിട്ടുണ്ട് ).

     ഞങ്ങളുടെ +2  ക്ലാസ് തുടങ്ങി ‌, ഏതോ ഒരു സാറിന് ഒരു ആശയം, കുട്ടികളെ ആകെ ഒന്ന് shuffle ചെയ്താലോ എന്ന് , കുട്ടികള്‍ ആദ്യം എതിര്‍ത്തെങ്കിലും അത് നടന്നു, അങ്ങനെ +1 ലെ friends നെ നഷ്ടപ്പെട്ട് ഞാന്‍ +2 C ക്ലാസ്സില്‍ എത്തി. അവിടെ എനിക്ക് കിട്ടി, 4 കൂട്ടുകാരെ, അതോടെ അവരുടെ കഷ്ടകാലം തുടങ്ങി. പക്ഷെ ഞാന്‍ "എന്റെ ജീവിതത്തിലെ സുവര്‍ണ കാലഘട്ടം" എന്ന് പറയുന്നത്  ഈ ഒരു വര്‍ഷമാണ്‌ 2002 -2003 . സത്യമായിട്ടും എല്ലാ മേഖലയിലും ഞാന്‍ ഉണര്‍ന്നു പ്രവര്‍ത്തിച്ചു. വളരെ അന്ധര്‍മുഖനായിരുന്ന ഞാന്‍ മുന്നോട്ട് വന്നു തുടങ്ങി. കൂട്ടത്തില്‍ പൊരിഞ്ഞ പ്രേമവും, എല്ലാ കുട്ടികള്‍ക്കും അധ്യാപകര്‍ക്കും എല്ലാം  അറിയാം, ഒരു പക്ഷെ അവിടെ ഹൈ സ്കൂളില്‍ ടീച്ചര്‍ ആയ എന്റെ ഉപ്പാക്ക് പോലും, ഈ സംഭവത്തിനെതിരെ എന്റെ ഉപ്പ എന്നോട് ഒരു വാക്ക് പോലും ( even a single word ... ) ഒരിക്കലും പറഞ്ഞിട്ടില്ല...കിട്ടാണേല്‍ ഇങ്ങനത്തെ dads നെ കിട്ടണം.. അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ ആര്‍മാദിച്ചു പ്രേമിച്ചു നടന്നു, ഓരോ intervels ഉം ഞങ്ങള്‍ ഒരുമിച്ചായിരുന്നു...അങ്ങനെ അങ്ങനെ ഇതൊക്കെ കണ്ടിട്ട്  എന്റെ ബാച്ച് ല്‍ പിന്നീടു 11 pairs ഉണ്ടായെന്നാണ് ചരിത്രം. അങ്ങനെ ആ ഇരുനില കെട്ടിടത്തില്‍ പഞ്ചാരമുക്കും പ്രേമപ്പടിയും ഒക്കെ സൃഷ്ടിക്കപെട്ടു. ഓരോ ദിവസങ്ങളും വ്യതസ്തങ്ങള്‍ ആയ കാലം.. youth festival നും  sports നും അതുവരെ സ്കൂളില്‍ പോവാത്ത ഞാന്‍ അത്തവണ ആ 5 ദിവസങ്ങള്‍ മുഴുവന്‍ സ്കൂളില്‍ പോയി. സ്നേഹിക്കപ്പെടാന്‍  നമുക്ക് മാത്രമായി ഒരാള്‍ ഉണ്ടാവുക എന്നത് എത്ര മനോഹരമായ കാര്യമാണെന്ന് ഞാന്‍ മനസിലാക്കി. കുട്ടികളുടെയും teachers ന്‍റെയും എല്ലാം അനുവാദത്തോടെ ഞങ്ങള്‍ എല്ലാരും മുന്നോട്ട് പോയി.. സ്വാഭാവികമായി സംഭവിക്കാനുള്ളത് ഒക്കെ സംഭവിച്ചു..half year exam ന് അവള്‍ക്ക് മാര്‍ക്കു കുറഞ്ഞു, ഞാന്‍ കുറെ കൂടെ മെച്ചപെട്ടു, 2 subjects fail  . ഒന്ന് എന്റെ ഉപ്പയുടെ സ്വന്തം subject maths . പോരെ പൂരം.. എനിക്ക് ഇഷ്ടം പോലെ കിട്ടി എന്റെ സാറന്മാരെ കയ്യില്‍ നിന്നു.

    ദിവസങ്ങള്‍ കടന്നു പോവുന്നു, മുന്നാറിലേക്ക് ടൂര്‍... ഒരുപാട് നല്ല ഓര്‍മ്മകള്‍ സമ്മാനിച്ച ഞങ്ങളുടെ annual ടൂര്‍. പിന്നീട് റെക്കോര്‍ഡ്‌, പ്രൊജക്റ്റ്‌ , എന്ന് വേണ്ട സകല തേങ്ങാകുലകളും ഒരുമിച്ച് , ഇവിടെയാണ് പ്രേമത്തിന്റെ മറ്റൊരു ഗുണം എനിക്ക് മനസ്സിലായത്. എന്റെ റെക്കോര്‍ഡ്‌സ് പലതും അവള്‍ എഴുതി... ഇല്ലേല്‍ ഞാന്‍ തെണ്ടിപോയേനെ  . അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം വൈകിട്ട് ഇതുപോലൊരു റെക്കോര്‍ഡ്‌ എഴുത്തും സംസാരവും കൂടെ നടക്കുമ്പോള്‍....ദാ വരുന്നു വില്ലന്‍ ... അത്രേം കാലം ഒരു കുഴപ്പവും പറയാതിരുന്ന ഒരു സാര്‍ എന്നെ വിളിക്കുന്നു, എന്നോട് എന്തൊക്കെയോ ചോദിക്കുന്നു, ഞാന്‍ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നു, ലാലേട്ടന്‍ പറഞ്ഞ പോലെ അവിടെ പ്രശ്നം,ഇവിടെ പ്രശ്നം ആകെ പ്രശ്നം.. അവള്‍ സ്റ്റാഫ്‌ റൂമിലേക്ക് പോകുന്നു, സര്‍ എന്തൊക്കെയോ ചോദിക്കുന്നു, അവള്‍ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് സ്കൂളില്‍ നിന്നു പോവുന്നു, ഞാന്‍ വീണ്ടും സാറിനോട് സംസാരിക്കുന്നു, സാറിന്റെ  ഭീഷണി, അവളുടെ വീട്ടില്‍ അറിയിക്കുമെന്ന്, ആയിക്കോട്ടെ എന്ന് ഞാന്‍..സംഭവം ഒരു ധൈര്യത്തില്‍ പറഞ്ഞതാണേലും എനിക്ക് നല്ല പേടിയുണ്ടായിരുന്നു,

    അങ്ങനെ അങ്ങനെ എന്റെ വീട്ടിലും അവളുടെ വീട്ടിലും എല്ലാം അറിഞ്ഞു, സ്റ്റഡി ലീവ് സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ ചെയ്തു, എനിക്ക് നല്ല ഒരു ബ്രെയിന്‍ വാഷിംഗ്‌ കിട്ടി എന്റെഉപ്പയുടെ ഒരു  സുഹൃത്തില്‍ നിന്ന്. അങ്ങനെ പകുതി വാഷ്‌ ആയ ബ്രെയിന്‍ കൊണ്ട് പിന്നെ സ്കൂളില്‍ മോഡല്‍ exams ന് പോയപ്പോ ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു , അവളുടെയും ബ്രെയിന്‍ വാഷ്‌ ചെയ്യാന്‍ ശ്രമിച്ചു എങ്കിലും നടന്നില്ല പോലും , എനിക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നി....അങ്ങനെ, ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല, പതിവിലും ശക്തമായി വീണ്ടും തുടര്‍ന്നു....     
+2 exams തീരുന്ന ദിവസം, അവള്‍ എന്നോട് ഒരു ചോദ്യം ചോദിച്ചു, 
" മെഡിക്കല്‍ എന്ട്രന്‍സ്  കോച്ചിംഗ്  center ലേക്ക്    വരില്ലേ" എന്നു..നേരെ എഞ്ചിനീയറിംഗ് ന് പോവാന്‍ നിന്ന ഞാന്‍ നേരെ മറുകണ്ടം ചാടി.. എന്‍റെ ഭാവി തന്നെ മാറ്റിയ തീരുമാനം...
       അങ്ങനെ വീണ്ടും നേരത്തെ പറഞ്ഞ പോലെ vecation കാലത്തേ വേര്‍പിരിയല്‍..but ഇത്തവണ improvement ഉണ്ട്...ഫോണ്‍ calls ഉണ്ടായിരുന്നു...

   പിന്നീട് വളരെ നീണ്ട സമര പരമ്പരകള്‍ക്ക് ശേഷം ഞാന്‍ എന്ട്രന്‍സ് കോച്ചിംഗ് ന് പോയി....(എന്റെ ഒരു വര്‍ഷവും പോയി..) അങ്ങനെ ഞാന്‍ നേരത്തെ പറഞ്ഞ " പടച്ചോന്റെ കാരുണ്യം കൊണ്ട് വീണ്ടും ഒന്നിച്ചു...ഞാന്‍ വിചാരിച്ച പോലെയല്ലായിരുന്നു കാര്യങ്ങള്‍, അവള്‍ പഠിക്കാന്‍ തുടങ്ങി, അതോടെ ഞാനും കുറച്ചു    മാറി കൊടുത്തു , പഠിക്കുന്നവര്‍ പഠിക്കട്ടെ... പക്ഷെ ഞാന്‍ പഠിച്ചില്ല... കെമിസ്ട്രി യും ഞാനും ഒത്തുപോവില്ല എന്ന കാരണം കൊണ്ട് ഞാന്‍ പൊരുതാതെ കീഴടങ്ങി .. 
ഒരു വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞു,entrance exam കഴിഞ്ഞു, ആരും പ്രതീക്ഷിക്കാത്തതും  ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചതും ആയത് തന്നെ എനിക്ക് കിട്ടി...നല്ല റാങ്ക് .. കേരളത്തില്‍ എനിക്ക് പഠിക്കാന്‍ chance കുറവാണ്.. വിട്ടു നേരെ കര്‍ണാടകയിലേക്ക്...ഓക്കേ...സീറ്റ്‌ റെഡി...പക്ഷെ കുറച്ചു സമയം എടുക്കും ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങാന്‍... അങ്ങനെ ടൈം പാസ്‌ ചെയ്യാന്‍ വേണ്ടി ഞാന്‍ നേരെ നാട്ടിലെ പ്രസിദ്ധമായ ആര്‍ട്സ്&സയന്‍സ് കോളേജ് വെച്ച് പിടിച്ചു, അവിടെ എന്ട്രന്‍സ് റാങ്ക് പ്രശ്നമല്ലാത്തത് കൊണ്ട് നല്ല കോഴ്സ് തന്നെ കിട്ടി..Bsc Physics ..3 മാസം അവിടെ ...        ( കുറെ നല്ല സുഹൃത്തുക്കളെ കിട്ടി)...ഇവിടെയും പടച്ചോന്‍ വീണ്ടും ഞങ്ങളെ ഒന്നിപ്പിച്ചു, അവളുടെ കോളേജ് ലേക്കും    എന്റെ കോളേജ് ലേക്കും  bus stand ന്‍റെ ഒരേ ഭാഗത്ത്‌ നിന്ന് ബസ്‌...( എനിക്ക് വയ്യ....)....അങ്ങനെ 3 മാസം പോയി....ഞാന്‍ സിവില്‍ എഞ്ചിനീയര്‍ ആവാന്‍ പോയി,,,, അവള്‍  ബയോടെക്നോളജി  പഠിക്കാനും...പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും കാലം പുരോഗമിച്ചല്ലോ, മൊബൈല്‍ ഫോണ്‍ കയ്യില്‍....അതിലൂടെ അടിപൊളിയായി  തുടര്‍ന്നു.. ആ വര്‍ഷം ഞങ്ങള്‍  പ്രണയത്തിന്റെ അഞ്ചാം വര്ഷം പൂര്‍ത്തിയാക്കി......  

 ഇടയ്കിടെ  നാട്ടില്‍ പോവുമ്പോ bus stand ല്‍ വെച്ച് വീണ്ടും കണ്ടുമുട്ടല്‍, കോളേജ് ല്‍ ആവുമ്പോ daily ഫോണ്‍ കാള്‍...അങ്ങനെ എന്റെ ഫസ്റ്റ് ഇയര്‍ exam സമയത്ത് ഞാന്‍ നാട്ടില്‍ study ക്ക് ലീവും കൊടുത്ത് സ്റ്റഡി ലീവ് enjoy ചെയ്യുന്ന സമയം,,,,

        അന്ന് 2005 ജൂലൈ 12 ഉച്ചക്ക് 12 .30 ...പള്ളിയില്‍ പോവുന്നതിനു മുമ്പായി അവളെ വിളിച്ചു....
         "ഹലോ, നീ പറ" 
         "എന്നെ ഇനി വിളിക്കരുത്, കാണരുത്, മിണ്ടരുത് "....
        ആ ഫോണ്‍ കാള്‍ disconnect ആയി...എനിക്ക് അത് വല്യ ഒരു ഷോക്ക്‌ ആയിരുന്നു.. ഒരുവിധത്തില്‍ ഞാന്‍ എന്റെ exam പൂര്‍ത്തിയാക്കി ..എന്താണെന്നോ ഏതാണെന്നോ കാരണം എന്താണെന്നോ ഒന്നും എനിക്കറിയില്ല... ഒന്ന് മാത്രം എനിക്കറിയാം ഞാന്‍ അവളെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു, ഒരുപാട് ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചിരുന്നു, എന്റെ ജീവനേക്കാളും ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു...പക്ഷെ അവള്‍ പോയി....അവള്‍ ഇപ്പൊ എവിടാണെന്ന് എനിക്കറിയില്ല.. ഇപ്പഴും എല്ലാ ദിവസവും രാവിലെ, ഉച്ചയ്ക്ക്, രാത്രി എന്ന പോലെ ഒരു തവണയെങ്കിലും ഞാന്‍ അവളെ കുറിച്ച്  ഓര്‍ക്കാറുണ്ട്.... എന്റെ സ്കൂളിലെ ടീച്ചര്‍ പറയുമായിരുന്നു..ആരും ഒന്നിച്ചില്ലെങ്കിലും ഷാനും മീരയും ജീവിതത്തില്‍ ഒരുമിക്കുമെന്ന്..ഞങ്ങള്‍ അതുകേട്ടു ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചിരുന്നു.. അങ്ങനെയുള്ള അവള്‍ ഒരു വാക്ക് പോലും പറയാതെ പോയി...
 
         അത് കഴിഞ്ഞു ഇപ്പൊ  5 വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞു...അവളിപ്പഴും എന്‍റെ മനസിലുണ്ട്..പക്ഷെ ഇനി ഒരു കൂടിച്ചേരല്‍ ഇല്ല.... പക്ഷെ അവളെ സ്നേഹിച്ച അതേ ഇഷ്ടത്തോടെ എനിക്കിനി ഇനി ഒരാളെ സ്നേഹിക്കാന്‍ കഴിയുമോ എന്നറിയില്ല....എന്നാലും എന്നെങ്കിലും അവളെ ഒരു തവണ കാണണം എന്നെനിക്കുണ്ട് ... ഒന്നിനുമല്ല...വെറുതെ....വെറുതെ ഒന്ന് കാണാന്‍.....ഒന്ന് നോക്കി നില്‍ക്കാന്‍..എന്തിനു എന്നെ വിട്ടു പോയി എന്നതിന്റെ കാരണം ഒന്ന് കേള്‍ക്കാന്‍.....

                                  " വെറുതെ ഈ മോഹങ്ങള്‍ എന്നറിയുമ്പോഴും വെറുതെ മോഹിക്കുവാന്‍ മോഹം...."    


( ഒരു സൗഹൃദ സംഭാഷണത്തില്‍ ഞാന്‍ അറിഞ്ഞ എന്റെ സുഹൃത്തിന്റെ  പ്രണയം..ഇനി എന്നെങ്കിലും ഭാവിയില്‍ ഒരു കുടുംബ കലഹം ഉണ്ടാകേണ്ട  എന്നു കരുതി പേരുകള്‍ മാറ്റിയിട്ടുണ്ട് ....)